Ik hoor regelmatig als trainingsacteur van deelnemers in trainingen waar ze gespreksvaardigheden oefenen, dat ze stiltes in gesprekken heel ongemakkelijk vinden. Vaak praten ze de stiltes snel weer vol om dat gevoel uit de weg te gaan.
Dat is trouwens iets wat ik ook herken met name in het begin van mijn loopbaan. Twee tellen stilte is ok. Maar vier of vijf seconden is toch best lang, vooral bij mensen die je niet goed kent.
Toch is het laten vallen van stiltes heel belangrijk en heeft het een duidelijke functie in gesprekken.
1. Met stiltes creëer je rust in een gesprek en bied je de ander ruimte om na te kunnen denken.
Als je te snel de stiltes invult, stoor je de ander in zijn of haar denkproces. En kun je de ander het gevoel geven dat je ook niet echt geïnteresseerd bent in het antwoord van de ander.
2. Stiltes leiden tot een uitgebreider antwoord.
Let maar eens op. Als je een stilte laat vallen nadat iemand wat gezegd heeft, gaat deze vaak verder in het beantwoorden van de vraag. Je krijgt zo meer inzicht in de situatie en de drijfveren van de ander.
3. Stiltes geven jou zelf ook de tijd om na te denken en waar te nemen.
Je creëert voor jezelf ook tijd om na te denken, of om goed te observeren. Bv. een non verbaal signaal ,als een aantal diepe zuchten.. Dat zou iets kunnen zijn om te benoemen. Hierdoor kun je het gesprek naar een ander niveau tillen.
Misschien nog een leuke tip voor een volgend gesprek; neem in voorbereiding van een gesprek niet alleen mee wat je wilt zeggen, maar ook wanneer je niets wilt zeggen ….
STILTE VERLICHT JE LEVENSPAD,
DOOR NIET TE SPREKEN, ZIE JE DUIDELIJKER
M. Gandhi
